Dit is de Spar “supermarkt” op Rapenburg in Amsterdam. Echt “super” is het hier niet te noemen. Als je nou bij een grote supermarkt komt en het personeel is niet zo heel erg vriendelijk dan interesseert dat niemand. Maar bij een buurtsupertje ligt dat toch een beetje anders. of niet?
Toegegeven, ze zijn niet allemaal zo verschrikkelijk daar, maar 90 procent van het personeel daar zeker wel. Wat is dat toch ? Ze zitten op een prachtig punt. Het bloed irritante Air B&B volk komt daar veel boodschappen doen. En de buurtbewoners halen daar ook hun boodschapjes als ze wat vergeten zijn bij bijvoorbeeld Appie Heijn. Dat is makkelijk denk ik. Het personeel van Spar Rapenburg is doorgaans niet te genieten of hondsbrutaal. Wat ik daar allemaal heb meegemaakt is verschrikkelijk. Personeel wat achter de kassa de krant zit te lezen of uitgebreid op hun smartphone bezig is. En de klant moet daar maar even op wachten. Als je wat vraagt wordt je afgesnauwd of boos aangekeken.
Vanmorgen daar twee pakjes Camel blauw gehaald. Ik kom binnen en zei goedemorgen. Ik kreeg geen antwoord terug. Toen keek ze me aan van, nou wat moet je, ik zei: mag ik twee pakjes camel blauw L alstublieft. Ja was het antwoordt. Alsof ik verdomme aan haar toestemming moet vragen om twee pakjes sigaretten te mogen halen.
Het personeel bestaat uit veel te jonge medewerkers en herintreedsters die het garnalen pellen zat zijn. Maar waarom zijn ze zo walgelijk klantonvriendelijk daar ? Waarschijnlijk is de baas een lul (oei, nee, dat mag ik zeggen is mijn eigen weblog en ik wordt hier niet gecensureerd. (ik zie mogelijkheden :-). )) Ik zie daar nooit een echte leidinggevende. Er hangt wel zo’n foto van een bedrijfsleider maar die is er nooit. Of hij zit waarschijnlijk in een hokje ergens te rukken op beelden van de bewakingscamera’s, ik weet het niet. Maar toch …. ik vind het super lastig om daar een 
boodschapje te doen en ga liever naar een andere winkel dan dat ik de buurtsuper sponsor.
Klantvriendelijk zijn is het eerste wat ze je bij moeten brengen als je in een supermarkt werkt. Maar ja wat weet ik er nou van …. oh ja Als kleinzoon van een kruidenier misschien toch wel iets.
Dit was de Spar in de Binnen Wieringerstraat 28 te Amsterdam. Die was van mijn opa en oma. Niet dat ik daar nog heel veel van weet want ik was heel erg jong toen ze met pensioen gingen daarna werd het restaurant de Belhamel. Maar het gaat om het idee. Toch ergens in mijn achterhoofd denk ik dat ik een stukje erfgoed moet beschermen al hebben deze twee winkels geen reet met elkaar te maken.
Maar goed … (dat anyway wat iedereen roept pfffff) Klantvriendelijkheid is minimaal een basisvaardigheid als je ervoor kiest om in de detailhandel te gaan werken. Ook als je rood haar hebt.
Tot slot. Vandaag is de dag van het fantastische boek. Niet dat ik boeken lees maar dit boek is een aanrader: Wat mannen horen als vrouwen praten!
