Je kunt de krant niet bekijken of er staat wel een item / verhaal in over de horeca in crisis. Het lijkt wel als men een scheet laat er meteen een berg media opduikt. Het inmiddels eeuwige gezeik over regeltjes, handhaven, faillissementen, top omzetten en noem maar op. Ik geef het toe, ik mag graag een biertje drinken in een horecagelegenheid en ik mag er graag optreden. Maar inmiddels heb ik er wel een beetje genoeg van.
Waar zijn de verhalen over Artiesten, verhuurbedrijven, boekingskantoren een complete sector die ingestort is. Als artiest mis ik de optredens enorm maar ik begrijp ook waarom er geen optredens zijn. Als audiovisueel verhuurder staan we inmiddels flink onderwater. Materieel wat staat te verstoffen. Je opslagruimte/bedrijfspand moet gewoon doorbetaald worden. Waar moet je immers heen met je spullen ? Verkopen gaat niet omdat je “collega’s” in hetzelfde schuitje zitten. Natuurlijk zijn er “collega’s” die gewoon doorwerken. Een mooi voorbeeld is Martin. Die heeft schijt aan de regels. Martin blijft onverminderd en onder de prijs doorwerken en filmpjes plaatsen op Facebook van mensen die het enorm gezellig hebben in de tuin. Filmpjes van mensen die kennelijk niet ziek kunnen worden en lekker tegen elkaar aan blijven dansen en knuffelen.
Nu zul je denken dat ik jaloers ben. Nee in het geheel niet. Ten eerste doen wij geen feestjes ten tweede ik vind mezelf verantwoordelijk voor de mensheid. Voor mijn familie, mijn vrienden, mijn kennissen en voor die mevrouw in de supermarkt die niet bij de bovenste plank kan.
Waar zijn de verhalen in de media over de verhuurbedrijven die met hun rug tegen de muur staan ? Waar zijn de verhalen over de artiesten die al maanden thuis zitten ? Waar zijn de verhalen over de muzikanten, de DJ’s, de kabeltrekkers, de geluidsmannen, de roady’s, en al die andere mensen die in de evenementensector werken?
Van de overheid hoeven we weinig tot geen steun te verwachten. Je kunt je laten omscholen wordt er gezegd ? Hebben we daar al die opleidingen en investeringen voor gedaan ? Om ons naar de kloten te laten gaan ?
Uiteraard heb ik het niet over de jongens en meisjes die het er maar “bij” doen. Maar over mensen die hun bestaan fulltime hebben opgebouwd. Echte mensen met passie voor hun vak.
Diezelfde mensen worden nu keihard genaaid door de belastingontvanger (overheid) , door de mensen die in overvolle boten de Amstel afzakken met een overdaad aan alcohol en veel te harde muziek. Omdat ze “het” zo missen. We worden genaaid door de (voormalige) festivalbezoeker die ongegeneerd onder een brug of in een bos hun eigen illegale festival vieren.
Daar beste media daar zitten de verhalen die Nederland zou moeten lezen. Zodat ook wij in de evenementen sector gehoord worden. Hoe wij erover denken, hoe wij ons voelen en hoe wij ons levenswerk ten onder zien gaan.
