Gisteravond gezellig even onze Cobb aan geramd met mijn neef en zijn vrouw. Omdat wij ook een soort van zelf gemaakte knoflooksaus traditie hebben in de familie heb ik mezelf er ook maar even aan gewaagd om een heerlijke #stinkuitjemuil saus te bereiden. Tegenwoordig maken we als eerste een pluk brood in de kookpot. Gewoon een Turks afbakbrood halen bij de Liddol en die vullen met wat olijfolie, verschillende soorten kaas en lekker laten garen. Op voorhand had ik al een overheerlijke knoflooksaus gemaakt met Griekse yoghurt, 5 teentjes knoflook, citroensap, koriander, zout, zwarte peper, verse bieslook, en een scheutje mayonaise. Veel te veel werd er door de dames in kwestie geroepen die tussen neus en lippen door ook nog even een stuk of twee stokbroodjes hadden gesneden. En zoals het een goeie barbeque betaamt zaten we al vol voordat het vlees erop ging. Een redelijk kansloze actie dus. Bijkomend voordeel is dat door al die knoflook ook je darmflora wat actiever wordt. Het was dan ook gewoon op.
Uiteraard blijft een bbq sessie van ons de buurt ook aardig bezighouden en mochten we een hoop buren begroeten die even hallo kwamen zeggen maar niets kregen. Een litertje knoflooksaus is immers niet veel en als het lekker is moet je het vooral niet delen. Het leukste is dan een buurvrouw die een beetje nerveus wordt met inparkeren als wij zitten te kijken.
Een andere buurvrouw ging naar Hazes in concert ??? Het arme ding moet er op pijnlijke wijze achter zijn gekomen dat de beste man niet meer leeft. Een andere buurman ging eten met zijn zoon bij 1 vis twee vis hier ergens in buurt. Bij zijn terugkomst was ie helemaal te spreken over een wilde zalm met hollandaise saus. Maar die kon waarschijnlijk niet tippen aan onze knoflooksaus. We zullen het nooit weten.
Als afzakkertje gingen we nog even bij Ron langs. Ron is uitbater van café de Druif. Naar eigen zeggen het oudste café van Amsterdam. Na alle verhalen weer gehoord te hebben over het koningshuis en Klaartje van der Grift Hoorden we ook dat onze Ron ergens ook iets met het koningshuis te maken heeft. Enfin Kroonprins Ron had het dus ook nog even zijdelings over zijn broer die een verzamelingetje had van delfts blauw en tegenwoordig halfjaarlijks in het land van de rijzende zon resideert omdat ie daar wat bordjes en schaaltjes tentoon stelt. Ook het Rijksmuseum had interesse maar die hadden geen centjes genoeg.
Om een lang verhaal kort te maken kwam tot overmaat van ramp ook nog eens de “kelner” van het enorme “een vis twee vis” etablissement een afzakkertje halen in het koninklijk café de Druif die zo ongeveer naar mij gericht vertelde dat hij een hele drukke avond had gehad met zijn acht tafeltjes en dat ik daar nog wel een puntje aan kon zuigen. Tuurlijk …. ik ben toevallig wel de man die tweehonderd en vijfitg Mona toetjes heeft geopend, omgekeerd en heeft gegarneerd met een toefje slagroom. Bolwerk dat maar eens prutser !
